Škola za trudnice i roditelje ,,Čarolija"

NICANJE ZUBA I POVIŠENA TEMPERATURA

Roditelji se često obraćaju pedijatru zbog jedinog simptoma kod deteta u vidu povišene temperature. Pored toga naglašavaju da detetu rastu zubići, da je raspoloženo, dobro jede i spava. S obzirom da nije postojalo medicinsko objašnjenje ove pojave, brojna istraživanja su sprovedena u cilju dokazivanja povezanosti nicanja zubića i povišene temperature.

\"nicanje-zuba\"Nicanje zubića je relativno bezbolno za većinu dece, počinje od trećeg meseca i završava se oko petnaestog meseca, najčešće između četvrtog i sedmog meseca. Prvo rastu prednju zubi – sekutići, obično prvo donji pa gornji, zatim su sledeći očnjaci i na kraju kutnjaci, mada se mora naglasiti da je raspored rasta zuba individualan. S obzirom da su sekutići veći od ostalih zuba, pretpostavlja se da pri nicanju uzrokuju više bola, dok rast zadnjih zuba može da prođe neprimećeno. Do kraja treće godine dete ima 20 mlečnih zubića, a oko šeste godine dolazi do zamene mlečnih zubića stalnim zubima.

Klasični simptomi nicanja zuba uključuju pojačano lučenje pljuvačke, stavljanje rukica u usta, odbijanje čvrste hrane, otečene desni, razdražljivost, buđenje u toku noći, ospu na licu, najviše oko usta, zapušenost nosa, ređe dijareju, pelenski dermatitis ili kašalj. Čak i kada se pojave navedeni simptomi, to ne mora da znači da će zubić sutradan biti vidljiv, već je to pripremna faza koja se javlja 4 dana pre pojave zubića i najviše 3 dana posle, iako većina roditelja misli da ta faza traje par nedelja ili čak meseci. Mnogi pedijatri smatraju da ti simptomi nemaju veze sa nicanjem zuba i da je to fiziološki fenomen u vidu faze normalnog razvoja deteta.

Sa druge strane, često se u toku ove faze javlja i povišena telesna temperatura i oko toga postoje kontroverze i suprotstavljena mišljenja. Prva grupa autora nudi objašnjenje pojave febrilnosti tako što deca tada dolaze u kontakt sa mnogim mikroorganizmima, posebno virusnim infekcijama, koje uzrokuju porast telesne temperature. Posebno je to uočljivo oko šestog meseca, kada dolazi do pada nivoa zaštitnih antitela koje je dete primilo u toku trudnoće i putem majčinog mleka. Temperatura je obično lako povišena, do 38oC, i često je jedini simptom.

\"nicanje-zubica\"Devedesetih godina prošlog veka je grupa australijskih naučnika sprovela sedmomesečno istraživanje u kolektivima za boravak dece. Roditelji su svako jutro prijavljivali postojanje simptoma nicanja zubića, a stomatolozi su pregledali usta u toku dana i merili temperaturu. Istraživači su dokazali da tokom rasta zubića ne postoji značajan porast telesne temperature kod dece. Takođe nije potvrđena povezanost ni sa drugim simptomima nicanja zubića kao što su problemi sa spavanjem, dijareja ili pelenski ojed.

Za razliku od toga, jedna nedavna američka studija je ukazala na to da ipak može da se govori o značajnoj korelaciji između nicanja zuba i klasičnih simptoma. Autori su pretpostavili da pojačano lučenje pljuvačke dovodi do razređivanja stolice i nastanka dijareje, što ima za posledicu nastanak pelenskog dermatitisa. Iritacija desni zbog nicanja zuba je u stvari blaga forma zapaljenske reakcije, koja može dovesti do lakog porasta telesne temperature. Autori su ponudili još jedno objašnjenje, da je rast zubića neka vrsta stresa za organizam deteta, koja smanjuje funkciju imunskog sistema, tako da je dete podložnije infekcijama koje imaju navedene simptome

Na kraju treba dati savete roditeljima kako da dete što bezbolnije prođe kroz period nicanja prvih zubića. Pre svega se preporučuju oralni gelovi koji smanjuju bol, zatim gumene igračke u vidu prstena, tzv. glodalice ili masaža desni. Ukoliko je dete dosta razdražljivo, kao krajnja mera se savetuje upotreba antipiretika (paracetamol, ibuprofen), koji deluju i analgetski, odn. smanjuju bol. Treba biti obazriv sa dužom primenom ovih preparata, pre svega zbog toga što u osnovi simptoma mogu biti druge bolesti, kao što je zapaljenje uva ili neke virusne infekcije, gde se preporučuje poseta pedijatru. Detetu treba pružiti utehu u vidu grljenja, ljubljenja ili držanja u naručju. Kod starije dece koja jedu čvrstu hranu treba probati i sa prepečenim tostom ili parčićima jabuke, kao i hladnim napicima u vidu soka ili jogurta.

 

Izvor: Bebin izbor